Παιδική σεξουαλική κακοποίηση 1
Σεξουαλικότητα 5

Πώς μπορούμε να ανιχνεύσουμε τη θυματοποίηση των παιδιών μας από
παιδόφιλους δράστες
Οι απότομες ή δραστικές θετικές ή αρνητικές αλλαγές μπορεί να σημαίνουν ότι κάτι
τρέχει. Οι απότομες θετικές αλλαγές μπορεί να είναι ένας τρόπος για το παιδί που
κακοποιείται να ξανακερδίσει δύναμη ή να ευχαριστήσει τους άλλους.
Προσοχή στη υπερβολική ντροπαλότητα. Οι δράστες βλέπουν τα ντροπαλά παιδιά
ως πιθανά θύματα. Η ντροπαλότητα μπορεί επίσης να είναι ένας δείκτης ότι το παιδί
έχει κακοποιηθεί.
Προσοχή στα παιδιά που απομονώνονται. Τα παιδιά που δεν κάνουν παρέα με άλλα
παιδιά σε δραστηριότητες ή παιχνίδι ή που κλείνονται στον εαυτό τους (φαίνονται
μόνα σε ένα πλήθος) είναι εύκολοι στόχοι. Οι δράστες τα ξεχωρίζουν και
εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι δεν έχουν σχέσεις με κανέναν.
Προσέξτε αν το παιδί δε μοιράζεται ή μοιράζεται δύσκολα τι συμβαίνει στη ζωή του.
Για τα παιδιά που έχουν θυματοποιηθεί το να αποκαλύψουν την κακοποίηση μπορεί
να οδηγήσει σε αρνητικές συνέπειες.
Προσοχή αν το παιδί το πειράζουν άλλα παιδιά. Τα άλλα παιδιά μπορεί να γνωρίζουν
την κακοποίηση ή τουλάχιστον να υποψιάζονται κάτι. Παιδιά που πειράζονται
συστηματικά από άλλα παιδιά και δεν συνδέονται με άλλα παιδιά αποτελούν στόχο
για τους δράστες.
Προσοχή αν το παιδί περνά υπερβολικό χρόνο μόνο του με κάποιον ενήλικα που δεν
είναι γονέας ή κηδεμόνας.
Προσοχή αν ένα παιδί μιλά συνεχώς για κάποιον ενήλικα ή μεγαλύτερο. Αυτό δείχνει
ότι το άτομο έχει γίνει πολύ σημαντικό στη ζωή του παιδιού. Οι δράστες οδηγούν τα
παιδιά να εξαρτώνται από αυτούς ώστε να καλύπτουν τις ανάγκες τους.
Προσέξτε αν το παιδί δε θέλει να συμμετέχει σε εκδρομές, γυμναστική, παιχνίδι,
ομαδικές δραστηριότητες κλπ. με άλλα παιδιά.
Προσέξτε αν το παιδί δε θέλει να πάει σε δημόσια τουαλέτα, σε μέρη που πρέπει να
αλλάξει ρούχα μπροστά σε άλλους (πισίνα, να μείνει τη νύχατ στο σπίτι κάποιου
φίλου κλπ.) Μία πιθανή ένδειξη ότι το παιδί μπορεί να έχει κακοποιηθεί. Μπορεί να
θέλει να μείνει μόνο του ή έτσι δείχνουν ντροπή και αμηχανία για το σώμα του.
Συνήθως τα μικρά παιδιά δεν έχουν ντροπή για το σώμα τους. Η θυματοποίηση
όμως τα οδηγεί να αποτραβηχτούν στον εαυτό τους
Προσέξτε αν το παιδί δε φαίνεται να το πειράζει να το αγγίζουν μεγαλύτεροι ή
ενήλικοι. Αρχικά οι δράστες χρησιμοποιούν αθώα αγγίγματα για να δουν αν το παιδί
δεχόταν το άγγιγμα. Μετά προχωρούν σε ακατάλληλα αγγίγματα και κατόπιν σε
σεξουαλική κακοποίηση.
Προσέξτε αν το παιδί σας περνά πολύ χρόνο με ένα μεγαλύτερο ή μικρότερο παιδί.
Αυτό μπορεί να σημαίνει κακοποίηση του μικρότερου παιδιού από το μεγαλύτερο.
Θυμηθείτε: δεν είναι πάντα ενήλικοι που κακοποιούν παιδιά αλλά και άλλα παιδιά ή
έφηβοι.
Προσέξτε αν το παιδί προσπαθεί να επικοινωνήσει κάτι με εσάς αλλά σταματά όταν
άλλο άτομο μπαίνει στο δωμάτιο. Το παιδί μπορεί να έχει τρομοκρατηθεί από το
άτομο που το κακοποιεί. Συνήθως τα παιδιά τα απειλούν να μη μιλήσουν.
Προσέξτε αν το παιδί διακόπτεται όταν μιλά, ή αν η συζήτηση οδηγείατι σε άλλο θέμα
από ενήλικα ή μεγαλύτερο.
Προσέξτε αν το παιδί δείχνει υπερβολικά σαγηνευτική συμπεριφορά. Τα παιδιά
δείχνουν συμπεριφορές ανάλογες ηλικίας τους. Αν το παιδί σας δείχνει υπερβολικά
σαγηνευτική συμπεριφορά, στοργή ή ακατάλληλη συμπεριφορά (π.χ. μακρύχρονα
φιλιά, άγγιγμα μερών του σώματος), σημαίνει μάλλον ότι αυτές οι συμπεριφορές
έχουν διδαχθεί.
Ακούστε το παιδί στο σπίτι και στο παιχνίδι. Η ομιλία έχει αξία. Χρησιμοποιήστε το
χρόνο του φαγητού, προ του ύπνου, του παιχνιδιού ή αφιερώστε χρόνο απλώς για
να ακούσετε. Τα παιδιά θα μιλήσουν αν τους δοθεί η ευκαιρία και αν ξέρουν ότι
κάποιος τους ακούει. Ενθαρρύνετε τη συζήτηση («Ζωγραφίσατε?», «Με ποιόν
έπαιξες?» κλπ.)
Αφήστε το παιδί να μιλήσει. Όσο πιο πολύ μιλούν τα παιδιά, ακόμη κι αν φαίνεται ότι
είναι φλυαρίες, υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες ότι λένε πράγματα που χρειάζεται να
ακουστούν. Είναι σημαντικό να είστε μόνος με το παιδί όταν του μιλάτε για να
αποφύγετε τον πιθανό εκφοβισμό που θα προκαλεί ένας πιθανός θύτης στο δωμάτιο.
Βρείτε χρόνο να μιλήσετε στο παιδί ένας προς έναν. Τα παιδιά που μιλούν πολύ
στους άλλους είναι λιγότερο πιθανό να γίνουν θύματα γιατί οι δράστες φοβούνται ότι
θα μιλήσουν για την κακοποίηση.
Αφιερώστε χρόνο με το παιδί σας στη χρήση του Διαδικτύου (Ίντερνετ). Μη φοβάστε
αυτό που δεν ξέρετε. Αφιερώστε χρόνο με το παιδί σας και αφήστε το να σας διδάξει
το Διαδίκτυο. Έτσι θα δείτε τα θέματα και τις ιστοσελίδες που επισκέπτονται τα παιδιά
σας. Τοποθετείστε τον υπολογιστή σε ένα κοινό χώρο του σπιτιού και όχι στο
δωμάτιό του. Έτσι η χρήση του Διαδικτύου γίνεται μία κοινωνική δραστηριότητα.
Ελέγχετε τη χρήση του υπολογιστή, ιδιαίτερα όταν το παιδί είναι στο Διαδίκτυο.
Διαλέξτε μία εμπορική γραμμή σύνδεσης που μπλοκάρει ιστοσελίδες και
πληροφορίες μη κατάλληλες για παιδιά. Πείτε στο παιδί σας ότι δεν πρέπει ποτέ να
δίνει προσωπικές πληροφορίες (όνομα, διεύθυνση, ηλικία, τηλεφωνικός αριθμός),
ποτέ να μη στέλνει φωτογραφίες χωρίς την άδειά σας και να μη συμφωνεί να
συναντιέται με κανέναν που γνώρισε στο Διαδίκτυο. Αν η συζήτηση online γίνει
προσωπική ή σεξουαλική πρέπει να τη διακόψουν αμέσως. Μάθετε στα παιδιά σας
να σας ενημερώνουν αμέσως για προτάσεις να συναντήσουν κάποιον που γνώρισαν
από το Διαδίκτυο. Δεν είναι ασυνήθιστο για τα παιδιά να γνωρίζουν φίλους από το
Διαδίκτυο. Αν το παιδί σας λάβει ένα μήνυμα με υπονοούμενα ή αισχρό κάνετε ένα
αντίγραφο και ζητείστε βοήθεια από την υπηρεσία που σας παρέχει τη σύνδεση.
Συμπερασματικά αυτά δεν είναι οι μόνες ενδείξεις ή τα μόνα πράγματα που μπορείτε
να κάνετε . Έχοντας αυτές τις πληροφορίες και πρακτικές κανείς δεν εγγυάται την
ασφάλεια του παιδιού σας από τη σεξουαλική κακοποίηση, αλλά μπορεί να βοηθήσει
στην πρόληψη ή τη διακοπή της όταν συμβαίνει.

Τι κάνουμε όταν υποπτευόμαστε ότι υπάρχει κακοποίηση

Μιλήστε με το παιδί. Κρατήστε την ψυχραιμία σας και καθησυχάστε το. Ίσως δε σας
τα πουν όλα από την αρχή. Μη τα πιέσετε; αφήστε τα να πάρουν το χρόνο τους.
Ακούστε τα προσεκτικά χωρίς να βάζετε λέξεις στο στόμα τους. Προσπαθήστε να μη
δείξετε θυμό ή στεναχώρια –η υπερβολική εκδήλωση των δικών σας συναισθημάτων
θα τα αποθαρρύνει από το να ανοιχτούν περισσότερο και μπορεί να νιώσουν ενοχές.
Πείτε στο παιδί ότι είναι πολύ γενναίο που σας μίλησε και ότι είστε ευχαριστημένος/η
που σας το είπε.
Είναι μια δύσκολη στιγμή για τους γονείς και παιδιά. Δε θέλουμε να τα κάνουμε
χειρότερα και να τα φοβίσουμε, αλλά δε θέλουμε να δείξουμε ότι δε μας νοιάζει. Αφού
καθησυχάσετε το παιδί σας και βεβαιώσετε ότι είναι ασφαλές, μακριά από το θύτη,
μείνετε μόνοι και, ανάλογα με τις περιστάσεις, κάνετε τις ακόλουθες κινήσεις:



• Τηλεφωνήστε στην αστυνομία
• Τηλεφωνήστε στο Κέντρο Άμεσης Κοινωνικής Βοήθειας (197) ή σε άλλους
οργανισμούς, όπως: Χαμόγελο του Παιδιού (1056), Ιατροδικαστική Υπηρεσία
Αθηνών (210 3613340), Ιατροδικαστική Υπηρεσία Πειραιά (210 4177876),
Υπηρεσία Επιμελητών Ανηλίκων Υπουργείου Δικαιοσύνης (210 8701319),
Συνήγορος του Πολίτη (210 7289600), Συνήγορος του Πολίτη-Κύκλος για τα
δικαιώματα του Παιδιού (8001132000), ΕΠΙΨΥ (801-801-1177), Τμήμα
Ηλεκτρονικού Εγκλήματος (1890 ή ccu@ath.forthnet.gr).
Μπορεί να φοβάστε τις συνέπειες του τηλεφωνήματος αυτού. Θυμηθείτε όμως ότι
δουλειά των υπηρεσιών αυτών είναι να βοηθήσουν τα παιδιά. Οι περισσότερες
έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά ήταν εντέλει ευχαριστημένα να δεχθούν βοήθεια
από τις κοινωνικές υπηρεσίες, ακόμη κι αν φοβήθηκαν στην αρχή.
Ίσως είναι το δυσκολότερο πράγμα που χρειάστηκε να κάνετε. Αλλά θυμηθείτε ότι
χρειάστηκε πολύ κουράγιο για το παιδί να σας αποκαλύψει την κακοποίηση. Αν δε
κάνετε τίποτα, τα παιδιά μπορεί να μη νιώσουν ποτέ ξανά ασφαλή να μας
ξαναμιλήσουν.

Πηγές
Πρεκατέ Β, Γιωτάκος Ο. (2005) Οδηγός εκπαιδευτικών και γονέων για την ανίχνευση
της παιδικής κακοποίησης. Ιατρκές Εκδόσεις ΒΗΤΑ
www.doh.gov.uk/cin
www.stopitnow.org.uk
www.jimhopper.com
www.nccanch.acf.hhs.gov/pubs
www.phac-aspc.gc.ca/ncfv-cnivf/familyviolence
http://freespace.virgin.net/norris.wansdyke/index.htm
«Crossroads to freedom» Arrowhead Correctional Center, Colorado Department of
Corrections, Ιούλιος 1998
Sedlak, Broadhurst, Executive Summary of the Third National Incidence Study of
Child Abuse and Neglect, 1996, U.S. Department of Health and Human S

Σχόλια

Πολύ σπουδαία τα όσα συμβουλεύεις Λάμπρο. Δυστυχώς και απολύτως απαραίτητα στην εποχή που διαβιούμε.Σε μια εποχή σεξουαλικής προσφοράς αλλά συγχρόνως τόσης σεξουαλικής πείνας που κάποιοι τρώνε ακόμα καιτα παιδιά μας.
Απελπισία...
Να είσαι καλά καλό σου μήνα!!!
Ο χρήστης Λάμπρος Κερεντζής είπε…
Ευχαριστώ , αλλά δεν τα συμβουλευω εγώ αλλά είναι μια εργασία συνάδελφου σε συνέχειες, διαβασέ την από την αρχή από το 5

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ρατσισμός: Αίτια – Συνέπειες

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΝΣΤΡΟΥΚΤΙΒΙΣΜΟΣ

Η Γονεϊκότητα