Ναρκωτικά και Κοινωνικά κινήματα
Δύο μορφές έκφρασης μέσω του ναρκωτικού αντιπροσώπευαν τα μεγάλα ιδεολογικά κινήματα στην Αμερική του 1960. Τα οποία, το ένα μετά το άλλο, έδωσαν κατευθύνσεις σε γενναίες επαναστατών.
Κατά αρχάς η κίνηση των «Beatnik» η οποία ξεκινάει το πενήντα. Η ονομασία της προέρχεται από το «beaten» το οποίο σημαίνει δαρμένος, νικημένος. Και από το «beat» που σημαίνει ρυθμός .
Οι «beatniks» είναι νικημένοι και σαν νικημένοι δεν έχουν τίποτα να χάσουν και παίρνουν απόφαση, να δώσουν στην ζωή τους μια άλλη ένταση, πιο δραματική, όπου εμπεριέχει την ευδαιμονία και την έκσταση . Ο Τζακ Κέρουακ, ο Άλεν Γκίνσμπεργκ ο Γουίλιαμ Μπάροουζ ήταν οι πρώτοι διδάξαντες. Το 1967 όμως το κίνημα από υπόθεση μιας ομάδας καλλιτεχνών, γίνεται ένα κίνημα των μαζών, των αντικομφορμιστικών μαζών στις Η Π Α. με το όνομα «hippies»
Οι «hippies» ήταν πολιτικοποιημένοι με βασικά θέματα την εναντίωση στον πόλεμο και την βία, ενάντια στις ανέσεις και την κατανάλωση. Ευχαρίστησης τους ήταν ο δρόμος, η περιπλάνηση, η περιπλάνηση για την περιπλάνηση, η περιπλάνηση στην φύση, η αναζήτηση μιας πιο βαθιάς επικοινωνίας με τους άλλους όπως και με το σύμπαν. Ο Βουδισμός και το Ζεν αποτέλεσαν τις βασικές ανατολικές θρησκείες που επηρέασαν το κίνημα . Καθώς η μαριχουάνα και το LSD αποτέλεσαν τα ναρκωτικά - βοηθοί σε αυτό την πορεία, με σκοπό, περισσότερο «να δουν», να «συναισθανθούν», και «επικοινωνήσουν»
Το κίνημα αυτό δημιούργησε μια λογοτεχνία μια ποίηση, μια μουσική μια καινούργια ιδέα της τέχνης. Στους χίπις αισθάνθηκε ότι πήγαινε περισσότερο, το ότι «Το ναρκωτικό, γίνεται το σήμα κατατεθέν για την συμμετοχή σε μια άλλη πραγματικότητα ασύγκριτα καλύτερη, δονούμενη και αληθινή. Έτσι η παρουσία του μετατρέπει την καθημερινότητα σε μια μηδαμινή πραγματικότητα».»
Στο τέλος όμως της δεκαετίας του 60, μια άλλη κίνηση κάνει την εμφάνισή της στις ΗΠΑ η οποία δεν συμμερίζεται την ιδέα για την δημιουργία μια περιθωριοποιημένης αντί-κουλτούρας. Είναι η κίνηση, των «Junk».
«Junk» σημαίνει βιομηχανικό απόβλητο, βρωμιά. Ο «junkie» ξερνάει μια κοινωνία που παράγει ανθρώπους-ρομπότ-απόβλητα. Διακηρύσσει την κόντρα – ηθική του μοναχικού λύκου, ο οποίος μπορεί να κοροϊδέψει, να κλέψει, να επιτεθεί. Το όνομα «junkie» γίνεται γνωστό από τον τίτλο του πρώτου μυθιστορήματος του Γουίλιαμ Μπαρόουζ το 1953.
Ο «junkie» δεν έχει να προτείνει τίποτα παρά το στιγματισμένο, το καρκινικό κύτταρο, το οποίο ισχυρίζεται ότι ξεσκεπάσει την σαπίλα του κοινωνικού σώματος, της κοινωνίας μέσα από το σώμα του. Προφήτης της αποκάλυψης, η ενσάρκωση του ενστίκτου του θανάτου, σύμφωνα με τον Φρόιντ, του ρεμπελιού στην πιο τραβηγμένη του μορφή, αυτής της βίαιης απελπισίας.
Η βία και η αυτοκαταστροφή αποτελούν του τρόπους με τους οποίους, εκφράζεται και διαφοροποιείται, αλλά μια βία και μια καταστροφή η οποία έχει στόχο τον ίδιο τον εαυτό, το ίδιο το σώμα του. Σώματα γεμάτα τρύπες, πληγές περασμένες και πληγές πρόσφατες, που απλώνονταν στα πόδια στα χέρα στο λαιμό. Δέρμα σκαμμένο από νύχια βρώμικα ματωμένα σαν το σκυλί που όμως δεν γλείφει τις πληγές του αλλά τις ξύνει, τις σκάβει.
Σε αυτή την περίπτωση ο αποδιοπομπαίος τράγος δεν θέλει να κουβαλήσει την κοινωνική βία επάνω του και να θυσιαστεί για την κοινωνία, αλλά θέλει να εκφράσει αυτή την βία, να την δείξει και να την μεταδώσει. Θέλει να φοβίσει και όχι να ηρεμήσει με την θυσία του, τα πλήθη. Η θυσία του θέλει να διαλαλήσει την βία σε όλα τα πεζοδρόμια της πόλης.
Κερεντζής Λάμπρος: "Τοξικά οικογενειακά σενάρια"
πίνακας: Fanny Boudoit
Σχόλια