Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάρτιος, 2011
Εικόνα
Συναισθηματική ωριμότητα και ανωριμότητα Οι όροι ωριμότητα και ανωριμότητα αποτέλεσαν πρωτίστως, προσπάθειες της επιστήμης της βιολογίας να ορίσει φαινόμενα που έχουν σχέση με την ανάπτυξη των ζώντων οργανισμών. 'Έτσι λοιπόν ένα άτομο θεωρείται ότι έφθασε στην ωριμότητα όταν η οργανική του ανάπτυξη είναι πλήρης, ενώ αντιθέτως θεωρείται ανώριμο όταν δεν έχει φθάσει στην πλήρη οργανική του ανάπτυξη. Σύμφωνα με αυτό τον ορισμό ένα παιδί λοιπόν, μπορεί να χαρακτηρίζεται σαν “ανώριμο”, ενώ ένας ενήλικας θεωρείται “ώριμος”. Αργότερα αυτούς τους όρους τους υιοθέτησαν και η ανθρωπιστικές επιστήμες έτσι ώστε, στην περίπτωσή της ψυχολογίας, ορίστηκαν κάποιες  νόρμες, κάποια μέτρα αξιολόγησης, τα οποία αναφέρονται σε διάφορες ψυχικές λειτουργίες του ατόμου, όπως η διανοητική, η συμπεριφοριστική, η συναισθηματική λειτουργία, κ.λ.π. Σύμφωνα με αυτές τις νόρμες συγκρίνουμε την ανάπτυξη του ατόμου και θεωρούμε ότι κάποιος είναι ώριμος ή όχι. Ώριμος θεωρείται το άτομο του οποίου. η εν
Εικόνα
Μάστερ σεφ Τζούνιορ Κακοποίηση παιδιών στην τηλεόραση Με έκπληξη είδα τις διαφημίσεις στην τηλεόραση για το μάστερ σεφ τζούνιορ και ένιωσα φρίκη. Φρίκη διότι ο πολιτισμένος κόσμος παραδίδει τα παιδιά του τόσο εύκολα στα σαγόνια του θεάματος, όπως στο μεσαίωνα τα άφηνε έξω από το σπίτι να κατασπαραχτούν από τα άγρια θηρία. Στην εποχή μας τα άγρια θηρία είναι αυτή η καλοστημένη κερδοσκοπική μηχανή του θεάματος και η αρένα η ίδια η τηλεόραση, επιτρέποντας με αυτό τον τρόπο, η κακοποίηση των παιδιών να πάρει χαρακτήρα θεαματικό και οικονομικά εκμεταλλεύσιμο (εταιρίες, χορηγοί). Το γεγονός αυτό αποτελεί επίσης μια τάση νομιμοποίησης της καθυπόταξης και της υποταγής σε ένα κόσμο όπου η δημοκρατία και τα δικαιώματα θυσιάζονται στην ευημερία των αριθμών. Ο Μάστερ σεφ Τζούνιορ είναι ένα θέαμα το οποίο οργανώνουν οι ενήλικες και χρησιμοποιούν τα παιδιά για να τους επιφέρει μεγαλύτερα κέρδη. Άρα τα παιδιά τίθενται σε συνθήκες εργασίας επίσημα και εργάζονται διαγωνιζόμενα μπροστά στα μάτια εκατο
Εικόνα
Οι συναισθηματικές ανάγκες της παιδικής ηλικίας ................Από τις πρώτες μέρες της ζωής του το παιδί έχει μια πρωταρχική ανάγκη να το αναγνωρίζουν και να το σέβονται για αυτό που είναι πραγματικά κάθε συγκεκριμένη στιγμή. Όταν λέμε “για αυτό που είναι πραγματικά κάθε συγκεκριμένη στιγμή” αναφερόμαστε στα συναισθήματα και τις αισθητηριακές αντιλήψεις του παιδιού καθώς και στον τρόπο που εκφράζονται από την πρώτη κιόλας στιγμή της ζωής του Μέσα σε μια ατμοσφαίρα σεβασμού και ανεκτικότητας για τα συναισθήματα του το παιδί στην φάση του αποχωρισμού, θα μπορέσει προοδευτικά να αποστασιοποιηθεί από την συμβιωτική σχέση με την μητέρα του και να κάνει τα απαραίτητα βήματα προς την κατεύθυνση της εξατομίκευσης και της αυτονομίας. Αν και οι γονείς έχουν μεγαλώσει σε μια τέτοια ατμόσφαιρα, τότε μπορούν να παρέχουν πιο εύκολα στο παιδί τους τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη του. Στην περίπτωση αυτή μπορούν να εξασφαλίσουν στο παιδί την προστασία αλά και την συναισθηματική σιγουριά
Εικόνα
«Θυματοποίηση, παραβατικότητα και δικαιώματα του παιδιού» Συνέδριο στα Χανιά Ο κ. Γ. Μόσχος, Βοηθός Συνήγορος για τα Δικαιώματα του Παιδιού, ήταν ομιλητής στη διημερίδα με τον παραπάνω τίτλο που διοργανώθηκε στις 19 και 20.3.2011 στα Χανιά Κρήτης από την Εισαγγελία Πρωτοδικών και άλλους τοπικούς φορείς. Θέμα της παρουσίασής του ήταν «Η προάσπιση των δικαιωμάτων του παιδιού και οι ευθύνες των πολιτών στην τοπική κοινωνία ». Ο κ. Μόσχος επεσήμανε τη σημασία που έχει για τους γονείς, τα παιδιά και τους επαγγελματίες που εργάζονται μαζί τους να γνωρίζουν τα δικαιώματα του παιδιού, πώς εφαρμόζονται, πως ερμηνεύονται στην πράξη και πως μπορούν να αποτελέσουν «κλειδιά» για την διευκόλυνση των σχέσεων συνύπαρξης, σε όλα τα περιβάλλοντα όπου μεγαλώνουν, εκπαιδεύονται, ψυχαγωγούνται ή λαμβάνουν υπηρεσίες τα παιδιά. Η ουσιαστική εκπαίδευση και γνώση των δικαιωμάτων μπορεί να έχει τριπλή αξία για τα παιδιά: Να προάγει την αυτοπροστασία τους, να τα μαθαίνει να σέβονται τα δικαιώματα των άλλων και ν
Εικόνα
Ψυχολογικά τραύματα των παιδιών από τον πόλεμο Αν και το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο και τα διακαιώματα του ανθρώπου ισχυρίζονται ότι παρέχουν εγγυήσεις για την προστασία των παιδιών, δυστυχώς αυτά ευρίσκονται εμπλεκόμενα σε κάθε πολεμική σύρραξη. Κάθε μέρα χιλιάδες άμαχοι τραυματίζονται ή σκοτώνονται στην διάρκεια ενόπλων συγκρούσεων και περισσότερο από τους μισούς αυτούς θανάτους, έχουν σαν θύματα αθώα παιδιά. Τα παιδιά δεν αποτελούν μόνο θύματα ενόπλων συρράξεων σε ολόκληρο τον κόσμο αλλά είναι ιδιαίτερα ευάλωτα σε αυτόν και χρειάζονται βοήθεια λόγω της σωματικής και ψυχολογικής τους ανωριμότητας . Τα παιδιά, κατά τις περιόδους πολέμου εκτίθενται με διαφορετικούς τρόπους. Σαν ορφανά, σαν εξαφανισθέντα, χωρισμένα από τους γονείς τους, εξόριστα μέσα στην χώρα τους, κακοποιημένα ( σωματική, ψυχολογική και σεξουαλική βία..) με στρατολόγηση σαν στρατιώτες, σε καταναγκαστικά έργα. Το απομονωμένο παιδί είναι εύκολη λεία για κάθε είδους εκμετάλλευση. Σε περιόδους συγκρούσεων, χιλιάδες γονε
Εικόνα
Η Ενοχή της αυτονομίας Συνεχώς βρίσκομαι μπροστά σε καταστάσεις οικογενειακής επιρροής-επιβολής που διαιωνίζουν ψυχικές συγκρούσεις στους πελάτες μου, τις οποίες αν και οι ίδιοι τις συνειδητοποιούν, παρ' όλα αυτά, με πολύ μεγάλο κόπο μπορούν να αντισταθούν σε αυτές. Λες και η άρνηση σε αυτές τις παράλογες, κατά τα άλλα, λογικές εισβολές των άλλων στην ζωή τους να αποτελούν το βασικό παράγοντα τις ύπαρξής τους, αλλά και της ανυπαρξίας τους. Παράγοντας ύπαρξης, διότι μόνο μέσω αυτών των παρεμβάσεων, των επιρροών αναγνωρίζουν την ενότητα του εαυτού τους και ανυπαρξίας, διότι τελικά ανακαλύπτουν ότι ζουν την ζωή των άλλων χωρίς να τολμούν να ζήσουν την δική τους ζωή. Αυτό δημιουργεί μια εξάρτηση από την οικογένεια η οποία λειτουργεί ενάντια στην επιθυμία και την υπευθυνότητα του ατόμου-μέλους και τελικά ενάντια στην αυτονομία του, εφόσον τόσο η επιθυμία όσο και η υπευθυνότητα δεν είναι παρά βασικά χαρακτηριστικά της εκδήλωσης αυτής της αυτονομίας. Έτσι βρισκόμαστε μπροστά σε βολεμένα
Εικόνα
Επιχειρούν να αλλάξουν το DNA του δημόσιου σχολείου. Του Χρήστου Κάτσικα Η ΣΧΟΛΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΛΛΑΖΕΙ DNA Αν υπήρχε διαγωνισμός για εκείνους που άλλαζαν με την πιο μεγάλη μαεστρία το νόημα των λέξεων και των εννοιών, τότε το πρώτο βραβείο θα έπρεπε να απονεμηθεί στην ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Αυτή η ηγεσία, βαδίζοντας στα χνάρια της επικοινωνιακής πολιτικής της Κυβέρνησης, ονομάζει τη συγχώνευση των σχολείων παιδαγωγικό μέτρο, τη διάλυση των αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών εκσυγχρονισμό, την προσαρμογή του σχολείου στη λογική των δεξιοτήτων πρόοδο, την ιδιωτικοποίηση του Πανεπιστημίου φυσικό φαινόμενο, όπως λίγο πριν βάφτισε τη μείωση των μισθών αποτελεσματική διαχείριση, τη μείωση των προσλήψεων εξορθολογισμό, την απόλυση εξυγίανση, το φόρο αλληλεγγύη. Πριν όμως δούμε τι ακριβώς κάνει και που ακριβώς στοχεύει το Υπουργείο Παιδείας και η Κυβέρνηση οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε δυο ζητήματα: 1. Πρώτον είναι σαφές ότι η εκπαιδευτική πολιτική της σημερινής Κυβέρνησης είναι δεμένη με έν
Εικόνα
Η ημέρα της γυναίκας
Εικόνα
Η Ψυχική τροφή . Όλοι έχουμε μεγαλώσει μέσα στην οικογένεια και έχουμε δεχτεί την φροντίδα της με διαφορετικές μορφές έκφρασης. Όλοι είχαμε ένα πατέρα και μια μάνα οι οποίοι προσπάθησαν να “μας κάνουν ανθρώπους” όπως λέει ο λαός μας και όλοι κουβαλάμε μέσα μας αυτά τα παιδικά χρόνια τα οποία είναι καθορισμένα από τους γονείς και την προσπάθειά τους. Εκείνο λοιπόν που ανακαλύπτω συνεχώς, εδώ και είκοσι σχεδόν χρόνια εργασίας σαν Θεραπευτής, είναι τα αποτελέσματα αυτής της γονεϊκής φροντίδας και τις μορφές που μπορούσε να πάρει, αλλά και τον τρόπο που τα παιδιά σαν μέλη της οικογένειας αυτή την φροντίδα την έχουν “ηχογραφήσει” και την κουβαλάνε μαζί τους, μέσα τους να τους υπενθυμίζει την αναξιότητα, την ανεπάρκεια, τις ελλείψεις που έχουν σαν άτομα και την αυτό- μομφή σαν μόνο τρόπο ύπαρξης στην μετέπειτα ζωή τους. Σαν, ο μόνος τρόπο σχέσης με τον εαυτό να μην είναι άλλος από την αυτό-επίπληξη. Δεν μου έκανε μεγάλη εντύπωση όταν μια κοπέλα σε μια θεραπευτική ομάδα έλεγε για τον εαυτό τη