Εμπειρίες χρηστών και επιζώντων της ψυχιατρικής


Είναι ο μοναδικός άνθρωπος στην υφήλιο που αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας πανεπιστημιακού ιδρύματος και μάλιστα του τμήματος Ψυχολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, αν και είναι πρώην έγκλειστος ψυχιατρείου!


Ο Πίτερ Λέμαν (φωτογραφία) διαγνώστηκε στα 27 του χρόνια με «παρανοϊκή σχιζοφρένεια», κλείστηκε σε ψυχιατρείο και βίωσε το στίγμα του τρελού.
Αυτή η εμπειρία, όμως, αποτέλεσε για τον ίδιο την αφορμή να αντλήσει συμπεράσματα και να ξετυλίξει πρακτικές που δεν βοήθησαν μόνο τον ίδιο, αλλά και χιλιάδες συνανθρώπους μας, που ήταν θύματα των ίδιων «ψυχιατρικών μεθόδων».


Η ζωή του μοιάζει να είναι βγαλμένη από τις σελίδες μυθιστορήματος.
Γεννήθηκε το 1950 στην Γερμανία, πραγματοποίησε σπουδές στην Κοινωνική Εργασία στο Βερολίνο, αλλά το 1997 Κλείστηκε σε ψυχιατρικό νοσοκομείο της Στουτγάρδης, από το οποίο απομακρύνθηκε αυτοβούλως, αφού σταμάτησε να παίρνει τα χάπια και δεν παρουσίασε υποτροπή!


Το 1980 δημιούργησε τις πρώτες ομάδες αυτοβοήθειας στο Βερολίνο και έγινε ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου για προστασία από την ψυχιατρική βία και του Ευρωπαϊκού Δικτύου πρώην χρηστών και επιζώντων της ψυχιατρικής.


Διετέλεσε πρόεδρος του δικτύου στα χρόνια 1997- 1999, ενώ τώρα είναι γενικός γραμματέας.
Ο καθηγητής ψυχολογίας του ΑΠΘ Κώστας Μπαϊρακτάρης χαρακτήρισε «ανθρωπιστικό – επιστημονικό» το έργο του κ. Λέμαν , τονίζοντας πως για αυτό το λόγο αναγορεύτηκε χθες επίτιμος διδάκτορας.


Τι λέει, όμως, ο ίδιος για την αναγόρευση;
«Ελπίζω ότι αυτό το πανεπιστήμιο, το οποίο τίμησε έτσι την εμπειρία των χρηστών και επιζώντων της ψυχιατρικής θα αποτελέσει παράδειγμα για άλλα πανεπιστήμια, ώστε η φωνή των επιζώντων να ακουστεί και να υποστηριχθούν στον αγώνα για ανθρώπινα δικαιώματα», λέει ο κ. Λέμαν, που βρίσκεται αυτές τις ημέρες στη Θεσσαλονίκη για το Ευρωπαϊκό Συνέδριο κατά των Διακρίσεων και του Στιγματισμού.


«Δεδομένου ότι το προσδόκιμο ζωής των ψυχιατρικών ασθενών έχει ήδη μειωθεί κατά τουλάχιστον τρεις δεκαετίες-πιθανότατα κυρίως εξαιτίας των καρδιαγγειακών διαταραχών και του διαβήτη που προκαλούνται από τα ψυχοτρόπα φάρμακα – είναι πλέον καιρός για αντίσταση σε διεθνές επίπεδο, συμπεριλαμβανομένων και των ακαδημαϊκών κύκλων, κατά των απειλητικών διακρίσεων για τη ζωή των ψυχιατρικών ασθενών.


Οι ασθενείς που αρνούνται να πάρουν ψυχοφάρμακα, δεν κάνουν ό,τι κάνουν, δεν λένε ό,τι λένε, γιατί είναι άρρωστοι, αλλά γιατί ακριβώς δεν είναι!
Αγωνίζονται να απαλλαγούν απ’ αυτά, γιατί αισθάνονται υπό την επήρειά τους να χάνει το νόημά του το υπόλοιπο της ζωής που τους απέμεινε μετά την ψυχιατρική παρέμβαση.
Αυτοκτονούν, για να γλιτώσουν από το βασανιστήριο μιας διαρκούς και αμέτοχης ζωής σε κατάσταση σωματικού ράκους.
Απελπίζονται, και γίνονται επιθετικοί ή αποσύρονται από την επικοινωνία, γιατί το σύστημα ψυχικής υγείας και η κοινωνία, όλοι εμείς, δεν τους ακούμε και δεν τους παίρνουμε σοβαρά, όταν προσπαθούν να μας επικοινωνήσουν αυτές τις αλήθειες»







Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ρατσισμός: Αίτια – Συνέπειες

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΝΣΤΡΟΥΚΤΙΒΙΣΜΟΣ

Η Γονεϊκότητα