Οι άξονες της πολιτικής αντιπαράθεσης
σήμερα
Παθητικότητα - Ενεργητικότητα

Η αντίληψη της πραγματικότητας του Έλληνα σήμερα, είναι διαταραγμένη, διότι ανάμεσα στην πραγματικότητα και των ερμηνειών της υπάρχει μια απόσταση, όπου αλήθεια της πραγματικότητας μπορεί να χάνεται και να παραμένουν οι ερμηνεία της. Ερμηνεύοντας λοιπόν την πραγματικότητα καταλαβαίνουμε ότι αυτές οι ερμηνείες κινούνται σε δύο διαφορετικούς άξονες, σύμφωνα με την επίσημη γραμμή των κομμάτων, τον μνημονιακό και τον αντιμνημονιακό άξονα.

α) Από την ερμηνεία της πραγματικότητας, όπως την παρουσιάζουν τα μνημονιακά κόμματα, εκφράζεται η πεποίθηση ότι η πραγματικότητα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Ότι ο πολίτης πρέπει να υποκύψει στην δύναμή της. σαν ένα γεγονός, όπου η αποφυγή του είναι αδύνατη και μόνος τρόπος είναι η υποταγή και η συμμόρφωση, με ότι συνεπάγεται από αυτή την υποταγή σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.

Δηλαδή με αυτή την θέση, τα ¨”μνημονικά” κόμματα επικαλούνται την παθητική στάση του πολίτη απέναντι στην πραγματικότητα, όπου η μεμονωμένη κοινωνική του πράξη δεν θεωρείται σημαντική για την αλλαγή και την αμφισβήτηση της, αλλά για την διατήρησή και την αναπαραγωγή της.

Σε αυτή την τάση επιστρατεύεται ο φόβος της πραγματικότητας που σημαίνει την ασημαντότητα της κοινωνικής πράξης και κατά συνέπεια την ασημαντότητα της συμμετοχής του πολίτη στην διαμόρφωση της πραγματικότητας, καθώς και την υποταγή του μέσω του φόβου που η ερμηνεία της προσπαθεί να προκαλέσει.( έξοδος από το ευρώ, φτώχεια, καταστροφή)

β) Από την άλλη, η ερμηνεία της πραγματικότητας από τα “αντιμνημονιακά” κομμάτα παρουσιάζει αυτή την πραγματικότητα σαν κάτι μεταβλητό, σαν μια κατάσταση που μπορεί να αλλάξει. Δηλαδή μια πραγματικότητα η οποία επιδέχεται την αλλαγή, μια πραγματικότητα που μπορεί ο πολίτης να διαπραγματευτεί μαζί της και να την μεταβάλει μέσα από την κοινωνική του πράξη.

Αυτή η τάση ζητά την ενεργητική στάση του πολίτη δηλαδή επικαλείται την δύναμη της κοινωνικής του πράξης σαν δυνατότητα αλλαγής της πραγματικότητας και αναμόρφωσή της.

Αυτή η τάση επίσης, επιστρατεύεται τη σημαντικότητα της κοινωνικής πράξης του πολίτη ενάντια στην ερμηνεία της πραγματικότητας σαν κάτι δεδομένο και αμετάβλητο και την ικανότητα του να διαμορφώνει καινούργιες συλλογικότητες όπου η συλλογική κοινωνική πράξη θα αναιρέσει την πραγματικότητα μέσα ακριβώς από αυτή την συλλογικότητα.

Σε αυτή την περίπτωση επιστρατεύεται η δημιουργική στάση του πολίτη σαν μέσο που μπορεί να κατανικήσει τον φόβο της πραγματικότητας και να την διαμορφώσει σύμφωνα με το συμφέρον του.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ρατσισμός: Αίτια – Συνέπειες

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΝΣΤΡΟΥΚΤΙΒΙΣΜΟΣ

Η Γονεϊκότητα