Αποδοχή και Απόρριψη






Η αποδοχή είναι προϊόν των κοινωνικών σχέσεων. Η αποδοχή, είναι στόχος του ατόμου στην δημιουργία των σχέσεων, ο οποίος ακόμα και αν δεν επιτευχθεί δεν παύει να τροφοδοτεί τις σχέσεις, να τις διατηρεί μέσα από την προσδοκία του. Η Αποδοχή εμπεριέχει όλη την αγωνία του να εγκατασταθεί, να απλώσει την ζωή του άφοβα, να αισθανθεί σίγουρο μέσα από την αγάπη του άλλου που μεγαλώνει την αγάπη για τον εαυτό του. Να μπορέσει μέσα από την κατανόηση των άλλων να βρει την κατανόηση του εαυτού του. Η αποδοχή είναι ασφάλεια για τον καθένα είναι η αναγνώριση της δύναμης της ζωής.
Την αποδοχή, σαν αναγνώριση του ατόμου την συναντάμε σε τρεις διαφορετικές μορφές. Κατ΄ αρχάς σαν 
 
κοινωνική αναγνώριση
 
Η κοινωνική αναγνώριση εξαρτάται από την θέση του ατόμου μέσα στην κοινωνία. Έχει να κάνει με την κοινωνική του κατάσταση τόσο την οικογενειακή όσο την επαγγελματική. Έχει να κάνει με την αναγνώριση, επιβράβευση των ικανοτήτων του ατόμου, μέσα στις κοινωνικές ομάδες των οποίων αποτελεί μέρος.

συναισθηματική αναγνώριση
 
Η συναισθηματική αναγνώριση προπορεύεται και αποτελεί ένα κομμάτι της κοινωνικής αναγνώρισης. Αυτή εμπεριέχει τις σχέσεις του ατόμου στο στενό οικογενειακό του περιβάλλον, σχέσεις που καθορίζουν την ψυχοκοινωνική του ανάπτυξη και αποτελούν πρότυπο για την διάρθρωση των μετέπειτα κοινωνικών σχέσεων. Η συναισθηματική αναγνώριση εκφράζει τα θετικά ή αρνητικά συναισθήματα που εισπράττει το άτομο στην αλληλεπίδρασή του με το οικογενειακό του περιβάλλον. Συναισθήματα της αγάπης, της φιλίας, του θαυμασμού ή συναισθήματα φόβου, ενοχής και ντροπής. Η Αβεβαιότητα της κοινωνικής αναγνώρισης προέρχεται από τα εμπόδια τα οποία έχει συναντήσει η συναισθηματική αναγνώριση στα αρχικά βήματα του ατόμου στην ζωή. Αυτό δείχνει το πόσο αλληλοεξαρτώμενες είναι αυτές οι δύο μορφές.

ναρκισσιστική αναγνώριση
 
Η ναρκισσιστική αναγνώριση, έχει σαν περιεχόμενο το βίωμα του εαυτού. Πως το άτομο αντιλαμβάνεται τον εαυτό του, ποια εκτίμηση τρέφει για αυτόν. Η ναρκισσιστική αναγνώριση καθορίζεται και αυτή από την συναισθηματική αναγνώριση, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με μια υπερβολή η οποία μπορεί να στηρίζεται στην υποτίμηση της, ή υπερτίμησης της συναισθηματικής αποδοχής. Η ναρκισσιστική αναγνώριση στηρίζεται περισσότερο στην υποκειμενική, παρά κοινωνική αντίληψη του εαυτού και δημιουργεί μια ανισορροπία ανάμεσα στο άτομο και το περιβάλλον Η έλλειψη συναισθηματικής αναγνώρισης οδηγεί στην έλλειψη αποδεχτής.

Αυτά τα τρία συστήματα αποδοχής του ατόμου που αναφέρονται σε τρεις διαφορετικές διαστάσεις του εαυτού, αποτελούν κομμάτια της ταυτότητας του και είναι το προϊόν της διαχρονικής αλληλεπίδρασης του με το περιβάλλον.

Η αποδοχή και η προσδοκία της αποτελούν το βασικό κίνητρο της κοινωνικοποίησης του ατόμου. Η προσδοκία αποδοχής, για το άτομο, αποτελεί κίνητρο κοινωνικής επιβράβευσης, το οποίο δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την λειτουργία του ατόμου μέσα στην ομάδα που ανήκει. Η αποδοχή τον βοηθάει να προσαρμοστεί στο εκάστοτε περιβάλλον, όποιο και να είναι αυτό. Η αποδοχή σαν διαδικασία προσαρμογής δεν προσαρμόζει μόνο το άτομο στο περιβάλλον αλλά και το περιβάλλον στο άτομο. Είναι λοιπόν μια διαλεκτική σχέση του ατόμου με το περιβάλλον μέσα από την οποία το άτομο μπορεί να διαμορφώσει το κοινωνικό περιβάλλον, διαμορφώνοντας τον εαυτό του. 
 
Η έλλειψη αποδοχής αντίθετα, δεν βοηθάει το άτομο να ανακαλύψει και να αναπτύξει τις ικανότητες του. Το ίδιο το περιβάλλον δεν του προσφέρει τις δυνατότητες για να μπορεί να γίνει διαμορφωτής του. Σε αυτή την περίπτωση το άτομο αναγκάζεται σε συμβιβασμούς που δεν του επιτρέπουν να αποτελέσει ένα θετικό πόλο, αλλά περισσότερο έναν αρνητικό στο κοινωνικό γίγνεσθαι της ομάδας που αποτελεί μέλος. Το άτομο είναι αναγκασμένο να υποταχθεί στο περιβάλλον και να βιώσει την προσδοκία αποδοχής σαν απόρριψη. Αυτή η υποταγή για αποδοχή, μπορεί σε κοινωνικό επίπεδο να λειτουργεί σαν αποδοχή αλλά σε ενδο-ψυχικό επίπεδο μπορεί να βιωθεί σαν απόρριψη, και να μετατραπεί σε αυτό-απόρριψη. Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση το άτομο συνεχίζει να είναι αποδεχτό από το περιβάλλον με την αποδοχή της απόρριψης του. Έτσι η αποδοχή της απόρριψης μπορεί να γίνει η κινητήριος μορφή κοινωνικής σχέσης δημιουργώντας ένα περιθωριακό τρόπο έκφρασης της παρουσίας του, σε οικογενειακό αλλά και κοινωνικό επίπεδο. Η περιθωριοποίηση του ατόμου πρώτα ξεκινάει από το οικογενειακό περιβάλλον και μετά από το κοινωνικό και είναι συνδεδεμένη με το αίσθημα της αποδοχής.

Η έλλειψη της αποδοχής δυσκολεύει το άτομο στην κοινωνική του ζωή, Μπορεί να μένει στην άκρη περιθωριοποιημένο. Η αποδοχή διαμορφώνει την σχέση με τον εαυτό και με τον κόσμο, με την μορφή της αυτό-αποδοχής ή της αυτό-απόρριψης.

 http://worldofarts.eu/surrealism/

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ρατσισμός: Αίτια – Συνέπειες

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΝΣΤΡΟΥΚΤΙΒΙΣΜΟΣ

Η Γονεϊκότητα