Η επικοινωνία στην οικογένεια (εφηβεία 12)






Πολλοί γονείς, στην περίοδο της εφηβείας, παραπονιούνται για την έλλειψη επικοινωνίας με τα παιδιά τους.

Οι γονείς συνήθως παραπονούνται, ότι ο/η έφηβος/η παίρνει μεγάλη απόσταση από αυτούς, δεν μιλάει, μένει απομονωμένος, κάνει πολύ ώρα χρήση του ίντερνετ. Τον περιορισμό αυτόν τον αποδίδουν στην κρίση της εφηβείας, αλλά δεν παύει να είναι ένα στοιχείο που μαρτυρά την αλλαγή στην σχέση γονέα-εφήβου/ης, μια αλλαγή στα πλαίσια της φυσιολογική τους ανάπτυξης. Φανερώνει ότι ο/η έφηβος/η χρησιμοποιεί τον χρόνο του διαφορετικά από πριν. Ο περιορισμός της επικοινωνίας, με την οικογένεια δεν σημαίνει πάντα την αναζήτησης μεγαλύτερης αυτονομίας. Μπορεί η απομόνωση να μαρτυρά μια έλλειψη επικοινωνίας, ή μια “άλλη” επικοινωνία στην οικογένεια.


Η εφηβεία είναι ένα οικογενειακό γεγονός.

Η εφηβεία είναι μια οικογενειακή κατασκευή που όλοι συμμετέχουν ο καθένας από την δική του θέση και ρόλο. Η περίοδος της εφηβεία δεν έχει να κάνει μόνο με τον/ην έφηβο/η αλλά με ολόκληρη την οικογένεια. Οι αναταραχές στην εφηβεία δημιουργούν αναταραχές στην οικογένεια. Η εφηβεία φέρνει μια αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας της οικογένειας, και στις σχέσεις μέσα σε αυτή. Είναι μια αλλαγή η οποία αφορά όλη την οικογένεια και αναπαράγεται με την συμμετοχή όλων. Στη περίοδος αυτή της οικογένειας συμβαίνουν αλλαγές στον γνωστικό και συναισθηματικό πεδίο της οικογένειας, με τρόπο ώστε, να επανακαθορίσει την λειτουργία της, στα δεδομένα που η εφηβεία έχει ανάγκη, αλλά και προβάλλει σαν αίτημα μέσα από την συμπεριφορά της. Είναι μια περίοδο ευρύτερων οικογενειακών ανακατατάξεων σε όλα τα μέλη της οικογένειας, και στην μορφή των αλληλεπιδράσεων που τους καθορίζουν.


Η απόσταση της εφηβείας, έχει να κάνει με τον χώρο, άλλα όχι με το συναίσθημα.

Συναισθηματικά οι έφηβοι είναι δεσμευμένοι από την οικογένεια. Πολλές φορές αυτά τα δεσμά είναι βαριά και ασήκωτα. Πολλές φορές οι έφηβοι γίνονται μάρτυρες και καλούνται να πάρουν θέσεις μέσα στην οικογένεια για θέματα που δεν τους αφορούν, αλλά τους καθορίζουν. Γίνονται τα μέλη που καλούνται να σηκώσουν το βάρος των προσδοκιών της οικογένειας. Αυτές είναι καταστάσεις μπορούν να κάνουν έναν έφηβο/η να κλειστεί στον εαυτό του. Η σιωπή, η αποφυγή, ο εκνευρισμός, το άγχος, αποτελούν διαδικασίες στην οικογένεια μέσα από τις οποίες εκφράζεται, στην ουσία η έλλειψη απόστασης και όχι η απόσταση, ανάμεσα στα μέλη .


Εκτός από τις διαδικασίες χρειάζεται να δούμε και το περιεχόμενο της επικοινωνίας.

Βέβαια ο/η έφηβος/η δεν έχει αποκλείσει τελείως την σχέση και την συζήτηση με τους γονείς, όπως λένε, αλλά την έχει περιορίσει. Και πως να μην την περιορίσει όταν μπορεί εύκολα να γίνει αντικείμενο κριτικής, αλλά και της επεμβατικής συμπεριφοράς των γονέων. Επικοινωνία δεν σημαίνει να μιλά μόνο ο ένας και ο άλλος να είναι υποχρεωμένος να ακούει, όπως δεν σημαίνει να μιλάμε μόνο για τα προβλήματα της εφηβείας μέσα στην οικογένεια. Καλό είναι οι γονείς να εξετάσουν και το περιεχόμενο της επικοινωνίας με τα παιδιά τους.


Η επικοινωνία δεν έχει να κάνει μόνο στην σχέση με τον έφηβο/η αλλά με όλη την οικογένεια.

Όταν υπάρχουν δυσκολίες στην επικοινωνία, λόγω απόστασης, ή το αντίθετο, καλό είναι οι γονείς να αναρωτηθούν τι συμβαίνει με τους ίδιους. Η διαταραγμένη επικοινωνία, π. χ. στην σχέση των γονέων καθορίζει την θυμική κατάσταση της οικογένειας και επηρεάζει την επικοινωνία του γονέα με τον/ην έφηβο/η και το αντίθετο. Με αυτό το παράδειγμα θέλω να πω ότι, δεν θα πρέπει να επικεντρωθούμε στην εφηβεία, αλλά σε αυτό που γίνεται γύρω από αυτή, στο οικογενειακό περιβάλλον. Να εξετάσουμε το πρόβλημα της επικοινωνίας σαν δυσλειτουργία της οικογένειας και όχι σαν δυσλειτουργία του/ης εφήβου/ης 

Κερεντζής Λάμπρος 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ρατσισμός: Αίτια – Συνέπειες

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΝΣΤΡΟΥΚΤΙΒΙΣΜΟΣ

Η Γονεϊκότητα