Οικογενειακές συγκρούσεις και κρίσεις “1”


Η ομοιότητα
Η οικογένεια είναι ένας χώρος/χρόνος τόσο πραγματικός όσο και φανταστικός μέσα στον οποίον αναπτύσσονται τα μέλη της. Μέσα σε αυτόν βιώνονται εμπειρίες οι οποίες θα αποτελέσουν την βάση της περαιτέρω ανάπτυξης του ατόμου. Κάθε μέλος λοιπόν αλλιώς αντιλαμβάνεται, σηματοδοτεί και ενεργεί μέσα σε αυτόν. 'Άλλη θέση έχει ένας πατέρας, άλλη η μητέρα, άλλη το κάθε παιδί. Αλλιώς το κάθε μέλος αντιλαμβάνεται την παρουσία της οικογένειας καθώς και των άλλων. Αυτή η διαφορετικότητα αντίληψης εκφράζεται με την διαφορετική σκέψη και συμπεριφορά καθώς και με τις διαφορετικές προσδοκίες που έχει ο καθένας από αυτή. Αυτές οι διαφορές είναι που δημιουργούν προβλήματα στις οικογένειες.
Στην ουσία η οικογένεια θέλει να καλλιεργήσει την ομοιότητα και πάνω σε αυτή κτίζει το μέλλον της. Όλες οι παρατηρήσεις που κάνουν οι γονείς στα παιδιά τους έχουν να κάνουν με αυτό. Η ομοιότητα σαν ασυνείδητη και συνειδητή λειτουργία ταύτισης αποτελεί ένα μηχανισμό αναπαραγωγής της οικογένειας τόσο σαν συναίσθημα όσο και σαν συμπεριφορά.
Δηλαδή το παιδί στα πρώτα του χρόνια, αλλά και αργότερα για να υπάρξει, θα το καταφέρει μέσα από την μίμηση των γονεϊκών προτύπων. Αυτό σαν να κολακεύει τους γονείς και τους κάνει να θέλουν να επιδράσουν περισσότερο στα παιδιά τους, θέλοντας να μοιάσουν ακόμα περισσότερο μαζί τους και να κάνουν αυτό που αυτοί θα έκαναν στις θέση τους. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά, αλλά και ανάμεσα στους ίδιους τους γονείς.
Αυτή η στάση τις περισσότερες φορές δημιουργεί αρκετές αντιδράσεις που φτάνουν στην σύγκρουση και μπορούν να δημιουργήσουν κρίσεις. Δημιουργούν κρίσεις διότι η οικογένεια αντιστρατεύεται την εκδήλωση της διαφορετικότητας.
Η διαφορετικότητα του κάθε μέλους μπαίνει εμπόδιο στην εκδήλωση της διαφορετικότητας του άλλου. Οι διαφορές όμως είναι καταστάσεις απαραίτητες στην εξέλιξη της οικογενειακής ζωής.
Η διαφοροποίηση
Κάθε μέλος της έχει την ανάγκη να προβάλλει την διαφορετικότητα του σαν σημείο οριοθέτησης από τα άλλα μέλη. Η διαφοροποίηση του λοιπόν είναι μια μορφή αναζήτηση ταυτότητας μέσα στους κόλπους της οικογένειας. Εκφράζεται, δηλώνοντας τις διαφορές του κάθε μέλους απέναντι στο άλλο, οι οποίες αποτελούν μια καθημερινή διεργασία που οδηγεί την οικογένεια σε αλλαγές. Π. χ. μια κοπέλα γνωρίζει ένα αγόρι για το οποίο η οικογένεια της δεν συμφωνεί, αλλά εκείνη συνεχίζει να το βλέπει στην αρχή κρυφά, αλλά όσο περνάει ο καιρός πιο φανερά. Αυτή η κατάσταση δημιουργεί συνεχής συγκρούσεις στην οικογένεια. Με το πέρασμα του χρόνου, η μητέρα να παύει να είναι ενάντια στην κόρη της και δημιουργεί συμμαχία μαζί της, ενώ ο πατέρας να συνεχίζει να είναι δυσαρεστημένος και να δημιουργεί φασαρίες. Σε όλο αυτό το διάστημα οι συγκρούσεις μέσα στην οικογένεια εκδηλώνουν την διαφορετικότητα του κάθε μέλους. Δηλαδή η κόρη διαφοροποιείται από τους γονείς, η μητέρα από τον πατέρα, ο πατέρας από την κόρη και την γυναίκα του.
Έτσι φαίνεται ότι η οικογένεια πορεύεται προς ένα καινούργιο στάδιο της εξέλιξής της. Όταν η κοπέλα αποφασίζει στην καλύτερη περίπτωση, να αρραβωνιαστεί, και να παντρευτεί με αυτόν που αγαπά, η κατάσταση αλλάζει κυριολεκτικά. Διότι ο πατέρας είναι θα δεχτεί αυτή την απόφαση, και θα έρθει πιο κοντά στην κόρη και την γυναίκα του, δηλαδή θα τελειώσει η διαφορά τους αλλά θα σημάνει μια καινούργια περίοδο στην οικογένεια. Η κοπέλα θα φύγει από τον μέχρι τώρα οικογενειακό χρόνο/χώρο και η οικογένεια θα αλλάξει μορφή, θα περάσει σε ένα νέο στάδιο της εξέλιξη της.
Κάθε οικογένεια βρίσκεται σε μια συνεχή εναλλαγή η οποία εκφράζεται περισσότερο από ημερομηνίες σταθμούς, όπως λέμε, στην ανάπτυξή της, οι οποίοι έχουν να κάνουν με γεγονότα που την έχουν στιγματίσει όπως ο γάμος, δηλαδή την αποχώρηση ενός μέλους, και την δημιουργίας μια άλλης οικογένειας. Η γέννηση ενός παιδιού, θάνατος ενός γονέα. Γεγονότα που έχουν να κάνουν με ατυχήματα, μετακομίσεις, κ.λ.π. Με λίγα λόγια με γεγονότα που αντικατοπτρίζουν ένα πέρασμα της οικογένειας από μια μορφή σε μια άλλη.
Η σύγκρουση
Οι συγκρούσεις είναι οικογενειακά γεγονότα που συμβαίνουν σε όλες τις οικογένειες και δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στην δική μας οικογένεια. Όλες οι οικογένειες περνάν από περιόδους εντάσεων και συγκρούσεων όπου η επικοινωνία γίνεται πιο δύσκολη και οι σχέσεις αφόρητες. Όλες οι οικογένειες έχουν γεγονότα που μπορεί να τις ξεπεράσουν και να μην μπορούν να δώσουν λύσεις κάτω από ένα πνεύμα ηρεμίας και ομόνοιας, αλλά αντιθέτως να εμφανιστούν η διχόνοια, η σύγκρουση και ο χωρισμός. Σαν βασικό στοιχείο της οικογενειακής σύγκρουσης θα θεωρούσα την αδιάλλακτη στάση των μελών της μεταξύ τους.
Οι συγκρούσεις αποτελούν τον τρόπο που εκφράζονται οι κρίσεις στην οικογένεια, ανάλογα τη μορφής τους έχουν επιπτώσεις στα παιδιά, αλλά και στους γονείς και δεν είναι τόσο απλές καταστάσεις. Από την άλλη οι συγκρούσεις μπορούν να είναι σύντομες και εποικοδομητικές όπως μπορούν να γίνουν διαχρονικές και να είναι οι μόνες που συνδέουν τα μέλη της οικογένειας. Έτσι λοιπόν μια σύγκρουση σημαίνει πολλά πράγματα και διαμορφώνει πολλαπλώς την οικογένεια.
Γι αυτό το λόγο λοιπόν λέμε ότι οι συγκρούσεις εκφράζουν μια οικογενειακή πορεία προς την αλλαγή, η οποία τις περισσότερες φορές παίρνει την μορφή της κρίσης.
Η κρίση
Πολλές συγκρούσεις δημιουργούν την κρίση. Η κρίση έρχεται να ανακαινίσει το συναισθηματικό πεδίο της οικογένειας με στόχο την επαναπροσδιορισμό του και την αποδοχή νέων στοιχείων στην ζωής της. Τα νέα στοιχεία μπορεί να αφορούν την σχέση των γονιών, καθώς και την σχέση με τα παιδιά τους. Αυτό σημαίνει ότι ο τρόπος που ήταν οργανωμένη η οικογένεια μέχρι τώρα δεν αρκεί και κάτι πρέπει να αλλάξει.
Όλες αυτές οι συγκρούσεις, όπως είπαμε, είναι η προετοιμασία για την αλλαγή που επέρχεται. Αντιπροσωπεύουν την αναζήτηση της αλλαγής, και το πέρασμα σε μια άλλη περίοδο της ζωής της. Άρα είναι μια περίοδος αβεβαιότητας για όλα τα μέλη της. Συγχρόνως όμως είναι μια μεταβατική κατάσταση για μια καινούργια βεβαιότητα.
Η κρίση μπορεί εκφράζει μια φιλονικία, μια διαφορά, ένα φόβο διάσπασης και χωρισμού για την οικογένεια , αλλά συγχρόνως είναι μια ευκαιρία για αποτίμηση του έργου της. Είναι μια έκβαση, μια λύση ενός προβλήματος και εμπεριέχει τη δύναμη για κάτι καινούργιο.
Άρα τόσο η σύγκρουση όσο και η κρίση μπορεί να φαίνονται σαν γεγονότα που πρέπει να αποφευχθούν, αλλά είναι γεγονότα αναγκαία για την ανάπτυξη και την εξέλιξη της οικογένειας όσο και των μελών της.
Κερεντζής Λάμπρος
πίνακας: Fernando Botero

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ρατσισμός: Αίτια – Συνέπειες

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΝΣΤΡΟΥΚΤΙΒΙΣΜΟΣ

Η Γονεϊκότητα