Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Αύγουστος, 2015
Εικόνα
Καρλ Ρότζερς – Carl Rogers (1902-1987) – Ανθρωπιστική Θεωρία. Ολοκληρωμένος άνθρωπος: ένας άνθρωπος που μπορεί να είναι όλο και περισσότερο οι δυνατότητές του. Ο Rogers θεωρεί ότι ο οργανισμός και ο εαυτός παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητας. Ο οργανισμός είναι ο χώρος όπου περικλείονται οι εμπειρίες μας, η ολότητα των οποίων ονομάζεται φαινομενολογικό πεδίο και είναι το προσωπικό σύστημα αναφορών του ατόμου. Κάθε άνθρωπος μπορεί να καταλάβει τους συνανθρώπους του μέσω της ενσυναίσθησης (ψυχικής ταύτισης). Ο εαυτός είναι το διαφοροποιημένο τμήμα του φαινομενολογικού πεδίου στο οποίο περιέχονται οι αντιλήψεις, οι αξίες και οι σκοποί. Τροποποιείται συνεχώς ανάλογα με τις εμπειρίες που αποκτά στην επαφή με το περιβάλλον, το οποίο ευνοεί την ενεργοποίηση (την εγγενή τάση του οργανισμού να ενεργοποιεί τις ικανότητες του ώστε να ζει καλύτερα) ή την αυτοπραγμάτωση (την επίτευξη προσωπικής αρμονίας και γαλήνης). Η θεωρία του Καρλ Ρότζερς σε δ

Καλές διακοπές...

Εικόνα
Καλές διακοπές σε όλους και σε όλες,  σας ευχαριστώ για την προτίμησης σας στο μπλοκ . Τα λέμε το Σεπτέμβριο με καινούργια θέματα.  Ευχαριστώ πάρα πολύ...

Το ορφανεμένο πλήθος, είναι ένα πλήθος ανεξέλεγκτο!

Εικόνα
Το πολιτικό σύστημα διάτρητο από “αριστερές”παρουσίες εσώτερων φιλοδοξιών και εξωτερικών αναγκαιοτήτων χάνει το οικουμενικό του έρεισμα και φαίνεται ότι γίνεται ένα βάναυσο προσωπικό όργανο τυφλής αδιαφορίας για κάθε συλλογική προσδοκία για κάθε παρανομία του άδικου. Νοηματικά δεν μπορεί να αποδώσει την αίσθηση της ελπίδας που καλλιέργησε τόσο καιρό και χωρίς να το καταλάβει η “Αριστερά “ μπήκε και αυτή στην τάξη των πολιτικών προθέσεων που κατηγορούσε οδηγώντας την απογοήτευση στα τρίσβαθα τις ψυχής του ανώνυμα, επώνυμου πλήθους. Βέβαια οι ματαιόδοξοι πουλάνε ακόμα την ελπίδα. Αραδιάζουν την πληγωμένη αφήγηση ενός ηρωικού σκηνικού με το οποίο ντύνεται η αιωνιότητα της εργατικής μιζέριας και το δίκαιο του αδυνάτου. Με το οποίο ντύνεται η εξέγερση ενός μακρινού-τωρινού μέλλοντος, προσπαθώντας να κρύψουν από τα μάτια του πλήθους την πραγματικότητα του διαχρονικού βιασμού των συνειδήσεων, του πριν και του τώρα. Οι ματαιόδοξοι προσπαθούν ακόμα να κρύψουν από τον ίδιο τους τον ε

Η επιθυμία των κορμιών που δεν προκαλούν την επιθυμία.

Εικόνα
Η μοναδικότητα των ανθρωπίνων σωμάτων ζωγραφίζει σχήματα στον ορίζοντα του καλοκαιριού. Το παρελθόν τους πλησιάζει από μακριά και το μέλλον τους δεν μπορεί να αποφύγει την μακρινή γραμμή του ορίζοντα που κρύβεται σαν τετελεσμένη κατάσταση μέσα τους. Έχουν αφήσει πίσω τις ερωτικές περιπτύξεις, τις αναγκαστικές συνευρέσεις σε εποχές της ντροπής. Μια νεότητα μαράθηκε, μαθαίνοντας να φοβάται να κοιτάξει κατάματα την ευχαρίστηση της αποδιωγμένη σάρκας στα άδυτα των κοινωνικών υποχρεώσεων. Η σκέψη της ηδονής κλειδωνόταν νωρίς κάτω από γκρίζα χρώματα. Μια φυλακή από δέρμα παραμόνευε το κάθε βλέμμα, την κάθε λέξη που πλησίαζε φέρνοντας στην επιφάνεια την επιθυμία. Οικογενειακές, κοινωνικές, πολιτικές και το περισσότερο θρησκευτικές καταβολές για την αποφυγή της ηδονής, σέρνονταν εσωτερικά και εξωτερικά κρατώντας την αμαρτία και το σφάλμα σαν μαστίγιο της σάρκας που ήθελε να ζήσει την ευτυχία που ανάβλυζε από μέσα της. Έτσι με το χρόνο αφήσανε πίσω τις ερωτικές περιπτύξεις, τις