Το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης

Το κείμενο αυτό αναρτήθηκε από την κυρία Ειρήνη Γεωργίου στο facebook και επειδή το θεωρώ εξαιρετικό και αποκαλυπτικό για τις οικογενειακές σχέσεις, με την άδειά της, το παραθέτω εδώ με τίτλο “το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης”
και την ευχαριστώ

.
Η μαμά διαγνώστηκε με καρκίνο πριν δυο χρόνια.

Από όλη αυτήν την επώδυνη διαδικασία που μπήκαμε οικογενειακώς, θα θυμάμαι πάντα την πεισματική άρνησή της να υποβληθεί στη χημειοθεραπεία που της συνιστούσαν οι γιατροί.

Στην αρχή νόμιζα ότι φοβάται, ότι έχει παραιτηθεί και προσπαθούσα να την πείσω. Ύστερα μου είπε την αλήθεια: δεν ήθελε να έρθει αντιμέτωπη με την εικόνα του εαυτού της να καταρρέει σωματικά, να χάνει τα μαλλιά της, να σέρνεται. Θύμωσα πάρα πολύ. Νάρκισσο την ανέβαζα, ανεύθυνη την κατέβαζα. Δε με ένοιαζε τίποτα, ήθελα μόνο να ζήσει.

Εκείνη πάλι, ήθελε μόνο να διατηρήσει ανέπαφη την αξιοπρέπειά της, την εικόνα του εαυτού της, την ακεραιότητα του σώματός της. Ήθελε να έχει τον έλεγχο πάνω στο τέλος, λες και αυτό επηρέαζε την αναπαράσταση που είχε μέσα της για όλη της τη ζωή. Τώρα μετανιώνω που δεν της συμπαραστάθηκα σ΄αυτό, που δεν την κατάλαβα, που δεν είχα περισσότερη ενσυναίσθηση, που έκρινα από τη δική μου οπτική - γιατί εγώ θα έκανα τα πάντα για να ζήσω, αλλά εγώ έχω τα μισά της χρόνια και δύο ανήλικα παιδιά, που ήμουν εγωίστρια απέναντί της.

Τελικά έψαξε και βρήκε τον γιατρό που θα συμφωνούσε μαζί της και συνεργάστηκαν μια χαρά.
Σήμερα είναι καλά.

Σήμερα μπορώ να την καταλάβω κι εγώ καλύτερα, σήμερα που είναι μακριά η απειλή και ο πανικός, μπορώ να καταλάβω πόσο δύσκολο είναι για τους ασθενείς να πρέπει να διαχειριστούν τον τρόμο της ασθένειας, και επιπλέον να πρέπει να υπερασπίζονται το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματός τους απέναντι στους ειδήμονες επιστήμονες, και απέναντι στους εγωιστές συγγενείς που σκέφτονται ότι δεν μπορούν να αντέξουν να τους χάσουν και γι αυτό θεωρούν ότι πρέπει να τους υποβάλουν σε κάθε μαρτύριο.

Σήμερα είναι παγκόσμια μέρα κατά του καρκίνου. Είναι ένα δώρο μια τέτοια ημέρα, γιατί ο καθένας μπορεί να αφήσει την εμπειρία του, το μάθημά του, τη μικρή του σοφία, ως δώρο προς τους άλλους. Να το δικό μου: ακούστε τους ανθρώπους που είναι άρρωστοι, ξέρουν καλύτερα, έχουν προτεραιότητα, η αρρώστια είναι κάτι που συμβαίνει σε αυτούς, δεν είναι κάτι που κάνουν σε σας.

Μαμά σ΄ ευχαριστώ και σ΄ αγαπώ.

Eirini Georgiou

πηγή: https://www.facebook.com/eirini.georgiou.5815/posts/10158218330180051?pnref=story