Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Αύγουστος, 2017

Πάνδημος και Ουράνια Αφροδίτη

Εικόνα
Θαλασσογέννητη, Ποντογενής, Φιλογέλωτη, Ομορφοστεφανωμένη, Κλινόχαρη, Παιχνιδοβλέφαρη, Γεννοδότειρα, Ποθεινοτάτη, Ζωοδότρα, Προστάτρια των Νυμφών, Μακαρία... Αυτές είναι λίγες μόνο από τις ιδιότητες της Θεάς όπως την ύμνησαν οι ποιητές και τη λάτρεψαν οι πιστοί της. Στα μάτια τους αποτελεί τη χάρη που επιβάλλεται και την ομορφιά που θριαμβεύει σαν μια πνοή ζωής που παρασύρει στο πέρασμά της όλες τις σκιές του κόσμου και αποκαθιστά την τάξη και την αρμονία. Τη νιώθουν να περιδιαβαίνει τους κόσμους λαμπερή και συνάμα προσιτή, να ξεδιπλώνει μπροστά τους το Μυστήριο και να τους οδηγεί σε εκείνο που κρυφά η ψυχή τους αναζητά. Ως Αρχέτυπο ενσαρκώνεται σε διάφορους πολιτισμούς, ντύνεται με τα χρώματα της εκάστοτε εποχής και αλλάζει ονόματα για να μας προσεγγίσει. Όμως, όποια μορφή κι αν πάρει, διατηρεί την ίδια αθάνατη ουσία. Είναι η Ομορφιά, η Αγάπη και η Αρμονία. Στην Ελλάδα είναι η Πάνδημος και Ουράνια Θεά. Είναι η Αφροδίτη. Η αναδυόμενη Κόρη Το μύθο της γέννησής της δι

Στο σύμπαν της Ευωχίας

Εικόνα
Στο συγκεκριμένο χώρο της κυριαρχίας ανθρώπου πάνω στον άνθρωπο δεν είναι δυνατόν να νοηθεί η ύπαρξη επικοινωνίας μια και σαν τέτοια εμφανίζεται η επίσημη διανομή ιδεών και απόψεων που αφαιρούν από τον άνθρωπο τον εαυτό του, που καθιστούν την ψυχή του καλογυμνασμένο δέκτη επιβολής. Από τις “Επιστήμες του ανθρώπου” - τελευταία ανακάλυψη της κρατική ιδεολογίας - και από κάθε απόχρωσης “ανθρωπισμό” τ α  μ έ σ α  επικοινωνίας ορίζονται σαν  γ λ ώ σ σ α,  αποδίδοντας τους έτσι την “ύψιστη” γι' αυτούς τιμή ότι αποτελούν βασικά μέσα διανθρώπινης κοινωνίας (επαφής). Όμως, με την γλώσσα δεν επικοινωνούμε γιατί η γλώσσα σημαίνει σύστημα διαιώνισης και αναπαραγωγής του κοινωνικού διαχωρισμού, έκφραση της εξουσιαστικής δομής στην καθημερινή ζωή. Αν πρέπει να καταστρέψουμε πάνω σε ετούτο το πλανήτη κάθε εκδήλωση του μέχρι τώρα πολιτισμού που δεν είναι παρά η ιστορία της καταπίεσης μας, αν πρέπει να ευνουχίσουμε τον πλανήτη από κάθε μνημείο της  φ α λ ι κ ή ς  εξουσίας, τό

Αφήστε τα παιδιά σας να ζήσουν την ζωή τους.

Εικόνα
Αφήστε τα παιδιά σας να ζήσουν την ζωή τους. Είναι δικιά τους και δεν σας ανήκει! Αφήστε τα να την κατασκευάσουν. Να την κτίσουν με τα υλικά που έχουν επιλέξει. Στο χρόνο που αυτά μπορούν. Με τον τρόπο που αυτά θέλουν. Με αυτούς που έχουν διαλέξει. Πάψτε πια να σέρνεστε πίσω τους. Να εκλιπαρείτε να σας την παραδώσουν. Να την ληστεύετε  κάνοντας ότι την προστατεύετε. Να την κατευθύνετε   δηλώνοντας ότι την ακολουθείτε. Αφήστε την να αναπτυχθεί. Χωρίς να της προσδώσετε μια μορφή. Χωρίς να τη φανταστείτε! Η φαντασία σας την στοιχειώνει. Η επιθυμία σας την σκλαβώνει. Η αγωνία σας την ενοχοποιεί. Αφήνοντας τα παιδιά σας  να ζήσουν την ζωή τους... η ζωή σας, μια άλλη διάσταση κατακτά. Ανακαλύπτει μια νέα ελευθερία. Μια νέα εφηβεία Τον σύντροφό σας, τον έρωτα... βρίσκετε ξανά. Διότι η χωρίς μέτρο ενασχόληση μαζί τους από μια στιγμή και μετά...  πιο γρήγορα σας γερνά! Αφήστε λοιπόν τα παιδιά να ζήσουν την ζωή τους.

Το καλύτερο θα ήταν οι μαθητές... να ψήφιζαν σημαιοφόρο!

Εικόνα
Κάθε λαός έχει τα δικές του τελετουργίες που δεν έχουν σχέση μόνο με την πολιτική, αλλά με την διαχρονική του παρουσία και ενότητα.  θα έλεγα ότι ο ι τελετουργίες αυτές,  από κάποια στιγμή και μετά και σύμφωνα με τις επικρατούσες συνθήκες,  αποτέλεσαν και αποτελούν μέρος των εθνικών γνωρισμάτων του. Τελετουργίες που παγιώθηκαν με το πέρασμα του χρόνου και πήραν την θέση τους σαν στοιχεία αναγνώρισης της εθνικής ταυτότητας μέσα από την λειτουργία τους. ‘Έτσι και στην μικρή μας χώρα τέτοιες τελετουργίες έχουν υιοθετηθεί από την εκπαίδευση οι οποίες δεν έχουν καμιά σχέση με αυτή. Αυτό που προσφέρουν έχει να κάνει περισσότερο με το φαντασιακό του λαϊκού συναισθήματος και το δέσιμο με την παράδοση και την αναπαραγωγή της, παρά με την εξέλιξη και ανάπτυξη της κοινωνίας. Κάθε συζήτηση για τις τελετουργίες τις εκπαίδευσης, οι οποίες συνήθως έχουν σχέση με την σημαία και όχι με την ουσία της, αποτελούν πάντα το πεδίο συνάντησης των «συντηρητικών» και «προοδευτικών» πολιτικών τη