«Τσακίσου και βγες έξω. Βλέπω από την κλειδαρότρυπα τι κάνεις»!

Ο κ. Ε πενήντα τεσσάρων χρονών ομοφυλόφιλος, χωρίς σχέση τα τελευταία εφτά χρόνια , με κύρια ενασχόληση την εικαστική δημιουργία, μένει μόνος του στο διαμέρισμα της Αθήνας. Ο πατέρας του πέθανε όταν ο ίδιος πλησίαζε τα έξι του χρόνια,. Μεγάλωσε και έζησε με την μητέρα του μέχρι την ηλικία των 28 χρονών. Ζήτησε ψυχολογική στήριξη όταν διαγνώστηκε ότι πάσχει από ένα αυτοάνοσο νόσημα. Στην διάρκεια του ένατου μήνα θεραπείας πέθανε η μητέρα του. Αναμοχλεύοντας τις μνήμες από εκείνη, θυμήθηκε ότι στην αρχή της εφηβείας του – ζώντας μαζί της σ’ ένα διαμέρισμα με ένα και μοναδικό δωμάτιο – όταν ήθελε να αυνανιστεί κλεινόταν στην τουαλέτα του σπιτιού. Ένα μεσημέρι άκουσε την μητέρα του να ουρλιάζει: «Τσακίσου και βγες έξω. Βλέπω από την κλειδαρότρυπα τι κάνεις»!

Αναστατωμένος και έντρομος έκοψε τον αυνανισμό και βγήκε για να υποστεί εκτός της χλεύη και την τιμωρία. Η μητέρα του επέβαλε με φωνές και υστερικό τρόπο να ζητήσει γονατιστός συγγνώμη και να της υποσχεθεί «αυτά που κάνουν οι αλήτες και οι ανώμαλοι, αυτός δεν θα τα έκανε ποτέ στην ζωή του. Ακολούθησε εναγκαλισμός, άφθονα αναφιλητά και αμοιβαίες διαβεβαιώσεις ότι «ποτέ δεν θα προδώσει ο ένας τον άλλον και θα είναι πάντα μαζί»

« Ξέρεται ότι ζω μόνος μου και δεν έχω καμιά σχέση», συνέχισε. ‘Ε, μετά τον θάνατο της μητέρας μου, που η απουσία της αληθινά με κάνει και υποφέρω βαθύτατα στο διαμέρισμα μου όταν αυνανίζομαι, βάζω μια πετσέτα στην κλειδαρότρυπα. Πως το εξηγείται αυτό;».

 πηγή:

Απόσπασμα-«παράδειγμα»

Από το βιβλίο του ψυχαναλυτή

Τρύφωνα Ζαχαριάδη

Με τίτλο:

ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ

ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΣ

Στο ρόλο του παιδιού, εραστή, γονιού

Πίνακας: Egon Schiele (λεπτομέρεια)